Hij heeft een job die best wel oké is. Na 21 jaar is hijnog altijd redelijk gelukkig getrouwd en zijn kinderenhouden eigenlijk wel van hem. Hij leidt het levendat miljoenen anderen leiden, een leven dat evenopwindend is als de muziek in een lift... Hij leeft nietecht, hij wordt geleefd. Niets kan hem nog echt inverrukking brengen en dus denkt hij na. Over de dood- vooral over de dood -, over het holle bestaan van demensen, goede noch slechte, die zijn leven delen. Hij iseen man die leeft in de 21ste eeuw. En hij geeft zichzelfnog een maand de tijd om eens te kijken wat die eeuwen dat leven nog te bieden hebben...